Αλήθεια...

Προσπάθησα... 
Δε βρήκα όμως τις λέξεις που έψανχα. 
Δεν χωράνε συναισθήματα σε φανταχτερές σκιές
Μου λείπεις... 

Περίεργο~

Χωρίς να γνωρίζω, είδα.
Τυχαία γεγονότα, φωτίζουν το έρεβος..
Να σαι εσύ άραγε το τέλος του ονείρου,
ή κάποια ακόμη οφθαλμαπάτη...;

Μνήμη

Κακός σύντροφος η μνήμη μερικές φορές... 

Ζωντανές αναμνήσεις ...

Γνώριμες φωνές , ξεφτισμένες απο τον καιρό, μου έφερε η τύχη...

'Αθελα μου, τις άφησα να φύγουν.

Νόμιζα, πως μονάχα εγώ θα τις έψαχνα, αλλά με γύρευαν και αυτές στα κρυφά...

Τα γέλια που κάναμε τότε,   θυμάμαι 

και...

 Δακρύζω... 

Μείνε...

Στο σήμερα, αυτό το πολύ ξεχωριστό σήμερα που θα ζούσαμε χθες... 

Δώρο,   που έφτασε αργά στο χρόνο.
Δώρο,   τόσο σπουδαίο σαν την αγάπη

Μείνε,  για εκείνο το αύριο των παιδικών μου ονείρων. 

Μείνε... για πάντα αν μπορείς... 

Δες...

Τέτοιες αχτίδες - μείγμα ονείρου και σκόνης - 
υπερνικούν το σκότος. 
Σε φέρνουν στην θύμησή μου - κομμάτια ολόκληρα-
μιας παλιάς σκονισμένης αγάπης.... 

Στ'αστέρια...

Ω άστρο που με προσέχεις τα βράδια,

χάρισε μου λίγο απο τη δική σου αιωνιότητα...

Φυλακισμένα όνειρα

Υπάρχουν νύχτες, που μέσα στην απεραντοσύνη του κόσμου
ψάχνεις κομμάτια του εαυτού σου

που κάποια αγκαλιά κρατάει ακόμα...

Ξεκουράσου...

Ο ουρανός... ανάβει τα φώτα...

Τι είναι η ζωή τελικά....
'Αγγελοι έρχονται και φεύγουν....
Εφυγες και εσύ για το τελευταίο σου ταξίδι...
Μη φοβάσαι....

Κι όμως...

Κάποτε θα πάψεις να ανασαίνεις δειλά... 






      

Να ξέρεις...

'Εχε στο νου πως δεν είσαι μόνος,
πως πάντα κάποιου η σκέψη σ'αγκαλιάζει...

Σκέφτομαι πως ...

          Κομμάτι απο όνειρο χάνεται
          κάθε που επιλέγεις να δεις...